|
R. |
Roráte caeli désuper, et
nubes pluant iustum. |
|
1. |
Ne irascáris,
Dómine, Ne ultra
memíneris iniquitátis: Ecce cívitas
Sancti Facta est desérta:
|
|
2. |
Sion desérta
facta est: Ierúsalem desoláta
est: Domus sanctificatiónis
tuae et glóriae tuae, Ubi laudáverunt
te patres nostri. |
|
R. |
Roráte caeli désuper, et
nubes pluant iustum. |
|
3. |
Peccávimus, et facti sumus tamquam immúndus nos, Et cecídimus quasi fólium univérsi; |
|
4. |
Et iniquitátes nostrae quasi ventus abstúlerunt nos: Abscondísti fáciem tuam a nobis, et allilísti nos in manu iniquitátis nostrae. |
|
R. |
Roráte caeli désuper, et
nubes pluant iustum. |
|
5. |
Vide Dómine,
afflictiónem pópuli tui Et mitte quem missúrus es: |
|
6. |
Emítte agnum
dominatórem terrae, de petra desérti, ad montem fíliae Sion: Ut áuferat ipse jugum captivitátis nostrae. |
|
R. |
Roráte caeli désuper, et
nubes pluant iustum. |
|
7. |
Consolámini,
consolámini pópule meus: Cito veniet
salus tua: Quare moeróre
consúmeris, Quia innovitáte
dolor ? Salvábo te,
noli timére, Ego enim sum
Dóminus tuus, Sanctus Israël,
Redémptor tuus. |
|
R. |
Roráte caeli désuper, et
nubes pluant iustum. |